Socializen met de locals

Gister liep ons we-gaan-weer-bij-de-pizzeria-eten-plannetje niet helemaal zoals gepland. Het had al een uurtje flink geregend , maar toen we vertrokken uit onze kamer was het droog. Beneden aangekomen bleek de fietsenstalling op slot en de man van het beheer had per ongeluk de sleutel meegenomen. Toen het ook weer even flink begon te plenzen wisten we even niet meer wat te doen. Er rijden op dit eiland 4 taxi’s en voor zo’n klein kippenstukje vond ik dat ook een beetje té decadent. Maar dat kleine kippenstukje was net even te ver om te lopen, tenslotte lagen onze paraplu’s ook nog boven. Na wat gesteggel kwam de vrouw van de receptie vertellen dat de fietsenstalling-man er aan kwam en dat we dus gewoon konden fietsen. Gelukkig was het ook weer droog dus wij hup, op de fiets naar de pizzeria. Daar aangekomen bleken alle tafeltjes bezet…balen! Tom kwam toen met het geweldige idee om het eten mee te nemen en lekker op de kamer op te eten! Zo gezegd, zo gedaan, dus wij besteld. Omdat Tom graag chickencurry wilde en dat een wat langere bereidingstijd heeft dat pasta, moesten we een half uurtje wachten. Buiten op het stoepje kwam Sonny, onze buggy-driver, net aanzwalken op de fiets. Hij herkende ons, wij herkende hem en al gauw hadden we dikke pret. Sonny vertelde onder andere dat hij al 38 jaar op dit eiland van 5 bij 3 km woont, al 6 jaar de trotse bestuurder is van het golfkarretje in ons hotel en vandaag vrij was dus lekker een biertje in zn kontzak had voor onderweg. Sonny beloofde ons dat hij ons ook morgen weer met trots van onze kamer naar de receptie zou rijden. Intussen was het eten klaar en zij we snel op onze fietsen gesprongen om het boven op te peuzelen. Niks is toch heerlijker dan met een bakje en een plastic vork op de bank voor de tv eten!

Vanmorgen zaten we nog een beetje wakker te worden op het balkon toen Sonny al weer met een grote glimlach voorbij kwam rijden. Na het ontbijt gingen we weer even lekker uitbuiken op het hemelbed op het strand en ook daar kwam Sonny ons even een high five geven….hij is echt grappig!
Vandaag hebben we op de fiets lekker even een sightseeing tour gedaan. Eerste stop was het mini reservaatje waar een beschermd vogeltje zat en waar je een trail van ongeveer een half uurtje kan lopen. Verschillende beesten gespot, zoals natuurlijk het vogeltje, slakken en weer die gore mega spinnen. Toch fijn dat die beesten alleen in de reservaten zitten en zich netjes aan de boomstammen omheining houden! Na onze trail zijn we op de fiets even door de plaatselijke woonwijk gecrossd en hebben hier de ossenkar gespot!
Terug in het hotel kregen we onze massage en hammambehandeling, even heerlijk ontspannen. Vanuit de behandelkamers keek je zo over de palmtoppen naar de zee, toch jammer dat je tijdens zo’n massage de hele tijd met je hoofd naar beneden ligt…
Morgen gaan we op de fiets het zuiderlijke deel van het eiland verkennen, wordt vervolgd dus!